Wat had ik een mooi gesprek gister met mijn lieve oom. We hadden het over vroeger toen ik nog op de boerderij woonde en ik zo angstig kon zijn. Hij zei dat wij ( ja mijn zus ook) al in huilen uitbarsten als hij , bij wijze van spreken, alleen maar naar ons wees. Zo bang waren we en lekker veilig achter ‘moeders rokken’. Dat was dan nu wel heel erg veranderd zei hij. Waarop ik antwoordde: nouuuuu ...dat lijkt dan misschien maar zo, ik kan nog steeds blozen en bang zijn hoor. D

Zeven jaar geleden reisde ik voor drie maanden af naar Australië, in mijn eentje. Ik wilde mezelf uitdagen en dingen doen die ik normaal niet zo gauw zou doen. Ik stapte uit mijn comfortzone en ging (in mijn beleving) grote angsten aan. Niet omdat mijn grootste passie reizen was en ik de wereld wilde ontdekken. Wél omdat ik een enorme drang naar groeien en ontwikkelen heb. De innerlijke reis, daar ging ik voor. En wat heeft de reis naar Australië me veel gebracht. Soms gierde

In onze coachopleiding komt het thema emoties regelmatig aan de orde. Emoties zijn belangrijk om te erkennen. Doe je dat niet en druk je ze weg óf geef je ze teveel de ruimte dan zul je je niet gelukkig voelen. Emoties hebben een prachtige kwaliteit in zich. We hebben ons emotionele geleidesysteem meegekregen omdat ze ons de weg wijzen. Als je je fijn voelt en gelukkig dan is dat een teken dat je op de goede weg zit en je verbonden bent met je ware zelf. Als iets je vreugde g

De laatste Jaren komen er regelmatig leerkrachten en onderwijsassistentes in mijn praktijk die een coachingstraject bij me volgen en dit vergoed krijgen door de school. Vaak krijg ik dan van directeuren terug dat het probleem waar de coachee mee komt wel werkgerelateerd moet zijn. Op zich lijkt dat een logische vraag. De school betaald dus dan is het toch ook logisch dat de client met een probleem komt dat werkgerelateerd is. Toch kijk ik hier anders naar omdat ik vanuit eige

Soms vind ik het lastig om me in grote groepen te bewegen. Dat had ik als kind al. Het liefst bleef ik wat op de achtergrond. Ik was meer een meisje dat keek naar iedereen en observeerde dan dat ik het hoogste woord voerde. Ik vond mensen wel altijd enorm interessant en kon er ook geen genoeg van krijgen om ze te observeren. Ik herinner me nog dat ik een keertje mijn ouders kwijt ben geraakt op straat omdat ik zo onder de indruk was van iedereen die ik zag. Ik moést gewoon we