Zorgzaam

Vaak hebben mijn dochter en ik in een deuk gelegen als we achteraf ontdekten dat we weer in een redderrol waren geschoten.

De redderrol uitte zich dan bij ons beiden op de volgende manier. Als we dan zagen dat iemand ‘in nood’ was gooiden we alles aan de kant, trokken we een sprintje en renden we zo snel als we konden naar het slachtoffer.

We riepen dan net nog niet: ‘hier ben ik en ik kom je redden’, maar deze energie was vast voor anderen heel voelbaar. Het moet er echt heel komisch uit hebben gezien als je er op een afstandje naar keek.

Sommige slachtoffers vinden het heel fijn om gered te worden. Het kan heerlijk zijn als de ander voor je zorgt. En als dat het geval is hebben wij een goed gevoel. Iemand heeft ons nodig en wij hebben dan weer een goede daad verricht.

Maar niet iedereen staat er op te wachten om gered te worden. Het kan ook heel irritant zijn als de ander ongevraagd adviezen geeft. Dan kun je een gevoel krijgen van ‘jij kunt en weet het niet dus ik kom jou redden’. Dan voelt het alsof de ander boven je gaat staan.

Want ook al kan jouw hulp en advies heel helpend zijn en er zeker een kern van waarheid in zitten, als de ander afhaakt omdat hij niet de behoefte had om geholpen te worden is dat eigenlijk best jammer.

Wat zou er gebeuren als we zouden stoppen met anderen helpen of redden...