Als kind heb ik me vaak anders gevoeld dan andere kinderen. Ook kon ik soms de aansluiting niet vinden en voelde ik me regelmatig eenzaam. Ik trok me terug in een droomwereld. Een wereld waar het wel fijn was en mooi. Ik zag veel, voelde veel en wist niet hoe ik om moest gaan met al mijn gevoelens. Daarom verstopte ik mijn gevoelens… dekseltje erop… klaar. Tenminste dat dacht ik. Ik dacht dat als ik er maar geen aandacht aan zou besteden het vanzelf weer zou verdwijnen. Ergen

Boosheid, een emotie die ik nog vaak te weinig op de juiste manier en op het juiste moment inzet. Vandaag kwam deze energie in al zijn heftigheid weer naar boven. Daar waar ik toch nog weer teveel rekening heb gehouden met anderen, aan het pleasen was, afwachtend totdat de ander dik over mijn grenzen ging. Om er vervolgens hélemaal klaar mee te zijn en dan te ontploffen en dan te zeggen dat de ander het heeft gedaan. Ik ben toch echt het slachtoffer... Maar is dat eigenlijk w

Vanmorgen heb ik een lange tijd met mijn lieve zoon Luc aan de telefoon gezeten. Hij woont al een aantal jaren in Nieuw Zeeland en is daar heel gelukkig. Iedere keer word ik blij als ik hem aan de telefoon heb. Hij kan zo goed vanuit kwetsbaarheid verwoorden waar hij voor staat en welke dingen belangrijk voor hem zijn om een gelukkig leven te kunnen leven. De keuzes die hij van daaruit maakt komen echt uit zijn hart. Daarin kijkt hij wat goed voor hem is en wat niet en van da