Erkenning

In relaties zijn we vaak op zoek naar goedkeuring en erkenning van de ander. Als we die erkenning en bevestiging niet krijgen dan voelen we ons afgewezen en niet gezien en gehoord. We zijn ons echter niet bewust dat die behoefte naar erkenning meestal gelinkt is aan gebeurtenissen uit ons verleden.

 

Toen je klein was zijn heb je allerlei ervaringen opgedaan die veel impact op je hebben gehad. Vaak zijn het ervaringen waarin je je afgewezen en afgekeurd hebt gevoeld. Je verlangde naar erkenning en bevestiging, maar je voelde afwijzing. Daardoor ontstonden er allerlei overtuigingen:

​

Negatieve overtuigingen:

- Ik kan het niet

- Ik hoor er niet bij

- Ik word niet gezien en gehoord

- Hoe ik het ook doe ik doe het nooit goed

- Ik mag niet huilen, als ik huil ben ik een mietje

- Ik ben niet goed zoals ik ben

- Ik ben het niet waard om van te houden

- Niemand begrijpt mij

 

Deze misvattingen en conclusies die we vroeger over onszelf of onze omgeving hebben getrokken dragen we nog steeds met ons mee nu we volwassen zijn. Deze conclusies zijn vaak ook erg pijnlijk. Om de pijn niet meer te hoeven voelen ging je het bedekken. In crisissituaties komt dit echter weer naar boven. Vaak zijn we ons dan niet bewust dat het te maken heeft met een oude pijn vanuit het gekwetste kind van vroeger. We zoeken de erkenning die we vroeger gemist hebben van onze ouders nu bij onze partner, collega,s , vriend(in) en kinderen. We handelen vanuit een kind zonder ons daarvan bewust te zijn.

 

Kindbewustzijn (naar buiten gericht)

Om weer grip te krijgen op de situatie waarin je je ongelukkig voelt, teleurgesteld, niet begrepen en gezien, hoef je eigenlijk alleen maar naar binnen te gaan en contact te maken met het gekwetste kind in je. Door contact te maken met je innerlijke kind zul je je vrijer gaan voelen.

 

Als je echter handelt vanuit het innerlijke kind maak je je afhankelijk van je omgeving. Je past je aan en wilt voldoen aan verwachtingen van de ander. Je bent naar buiten gericht en je wilt iets hebben van de ander. Je zoekt erkenning en bevestiging bij de ander. Je wilt dat de ander jou geeft wat jij als kind gemist hebt. Je voelt je snel slachtoffer, bent negatief en ziet overal problemen. Je leeft onbewust en voelt je vaak angstig. Doordat je je afhankelijk maakt van de ander voel je je onvrij.

 

Volwassenbewustzijn (naar binnen gericht)

Als je handelt vanuit het volwassenbewustzijn ben je onafhankelijk, naar binnen gericht en weet je dat je niets nodig hebt van de ander. Je voelt je vrij je leven in te richten zoals jij dat wilt. Je ziet het gekwetste kind in je en erkent het. Je ziet ook het gekwetste kind in de ander maar voelt je er niet verantwoordelijk voor. Je bent positief en beseft dat ieders probleem een kans/mogelijkheid biedt tot verandering. Je neemt het heft weer in eigen handen.

 

Door onderscheid te maken tussen het kind- en volwassenbewustzijn zul je weer vrijheid en geluk ervaren. Er ontstaat ruimte voor degene die je werkelijk bent, je ware aard, je essentie, het godsbewustzijn. Als je contact hebt met je essentie voel je je vrij, verbonden en vreugdevol. Je hebt zelfvertrouwen en je voelt je gelukkig.